Nosówka u psów
Etiologia
Przyczyną choroby nosówki jest wirus nosówki psów (ang. canine distemper virus – CDV) należący do rodziny Paramyxoviridae. Oprócz psów zachorować mogą również lisy, fretki, kuny czy łasice. Wirus pod wpływem promieni słonecznych ginie po 3-4dniach, w temperaturze 37 stopni przeżywa 60 minut.
Nosówka u psa - patogeneza
Siewstwo wirusa rozpoczyna się ok. 8 dnia od momentu zainfekowania i trwa nawet do kilku tygodni. Źródłem zakażenia są wszystkie wydzieliny i wydaliny chorych zwierząt oraz nosicieli wirusa. Drogę zakażenia stanowi kontakt bezpośredni, droga kropelkowa lub pokarmowa. Wirus namnaża się w migdałkach i węzłach chłonnych, a następnie atakuje narządy układu limfatycznego powodując immunosupresję. Następnie atakowane są komórki układu oddechowego, pokarmowego, moczowego oraz centralny układ nerwowy i skórę.
Przebieg zakażenia
Przebieg zależny jest przede wszystkim od statusu immunologicznego zwierzęcia. W przypadku silnej odpowiedzi układu odpornościowego dochodzi do eliminacji wirusa lub subklinicznego przebiegu choroby. Gdy odporność jest słaba może dojść do zgonu zwierzęcia zainfekowanego od 2 do 4 tygodniu po zakażeniu.
- Postać ostra: W 10 dniu po infekcji występuje tutaj zazwyczaj wysoka gorączka, a także wypływy z oczu i nosa, apatia, brak apetytu, czy inne obajwy z przewodu oddechowego i pokarmowego. Przebiega z wysoką śmiertelnością
- Postać przewlekła: hiperkeratoza opuszek łap i lusterka nosa oraz możliwe objawy neurologiczne, do których zaliczyć można napady drgawek, przeczulicę, drżenia mięśni, porażenia, niedowłady, ataksję.
Możliwe jest również wystąpienie zakażenia śródmacicznego, które prowadzić może do spontanicznych ronień lub trwałych zakażeń u młodych szczeniąt.
Jak zdiagnozować nosówkę u psa?
Diagnoza nosówki nie należy do najłatwiejszych. Testy serologiczne nie dają możliwości odróżnienia przeciwciał pochorobowych od tych poszczepiennych. Pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego może potwierdzić obecność wirusa w przypadku zakażenia ośrodkowego układu nerwowego. Najbardziej miarodajną metodą jest wykrycie antygenu wirusowego w wydzielinach chorego zwierzęcia za pomocą testu PCR. W przypadku diagnozy pod uwagę należy wziąć również inne zaburzenia przebiegające z podobnymi objawami klinicznymi.
Jak zapobiegać nosówce u psa?
Sposobem na zapobieganiu nosówki są szczepienia ochronne. Pierwsze szczepienie powinno mieć miejsce w 6-8 tygodniu życia szczenięcia, kolejne po około 3-4 tygodniach do ukończenia 4 miesiąca życia, szczepienie przypominające zaś po roku od poprzedniego. Dorosłe psy zaleca się szczepić co rok lub 2-3 lata w zależności od zagęszczenia populacji.
Może Cię zainteresuje: Paszport dla psa | Psychologia zwierząt | Rehabilitacja psa