Panleukopenia
Czynnik etiologiczny
Panleukopenię wywołuje wirus panleukopenii kotów (FPV), który podobnie jak parwowirusy psów należy do rodziny Parvoviridae, rodzaju Parvovirus. Wirus ten ma dużą zdolność przetrwania w środowisku i jest oporny na większość środków dezynfekcyjnych. Panleukopenia występuje najczęściej u kotów poniżej 1 roku życia, ale może wystąpić również u dorosłych nieszczepionych kotów i w przypadku dużej ilości wirusa w środowisku. Najbardziej wrażliwe na zakażenie są kocięta młode, przed pierwszymi szczepieniami, ale tak naprawdę pełną odpornośc koty szczepione nabywają dopiero po szczepieniu przypominającym.
Panleukopenia - Patogeneza choroby
Do zakażenia dochodzi bezpośrednio drogą pokarmową, poprzez spożycie zanieczyszczonej kałem wody lub karmy lub pośrednio przez materiał zakaźny. Podobnie jak psi parwowirus, koci parwowirus namnaża się w szybko dzielących się komórkach, głównie w komórkach nabłonkowych krypt jelitowych, co prowadzi do zwiększonej przepuszczalności jelit i upośledzenia wchłaniania. Wydalanie wirusa z kałem trwa zazwyczaj przez kilka dni do 6 tygodni. Okres inkubacji wirusa wynosi 6-10 dni.
Jak objawia się panleukopenia?
Zazwyczaj u kociąt i dorosłych kotów obserwuje się takie objawy jak:
- wysoka gorączka (40- 42,5i°C),
- wodnista biegunka, silna, często z krwią,
- bolesność brzucha,
- silne osłabienie, letarg,
- brak apetytu, wymioty
- szybka utrata masy ciała,
- bladość błon śluzowych,
- leukopenia w badaniach krwi.
Infekcja ma ostry przebieg i często kończy się zejściem śmiertelnym. Śmierć związana jest z powikłaniami wynikającymi z silnego odwodnienia organizmu, zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej, hipoglikemii i powikłaniami bakteryjnymi. Nasilenie objawów chorobowych może być różne u kociąt z jednego miotu.
Wynikiem zakażenia we wczesnym okresie ciąży mogą być:
- ronienia,
- wady wrodzone płodów,
- niepłodność.
W późniejszym okresie ciąży lub u noworodków do tygodnia życia, wirus prowadzi do uszkodzenia
- komórek Purkiniego,
- komórek znajdujących się w MÓŻDŻKU, co prowadzi do hipoplazji tego narządu.
Rozpoznanie Panleukopenii
W powodu charakterystycznych objawów choroby występujących zazwyczaj u młodych kotów poniżej 1 roku życia, ostrego i gwałtownego przebiegu, podejrzenie choroby stawia się już na podstawie obrazu klinicznego. Badania krwi oraz szybkie testy antygenowe zazwyczaj potwierdzają wstępną diagnozę.
Leczenie
Choroba ta postępuje niezwykle szybko i często kocięta, które dzień wcześniej były zupełnie zdrowe, w kolejnym dniu mogą znaleźć się już w ciężkim stanie. Podstawą terapii jest postępowanie podtrzymujące i przeciwdrobnoustrojowe, przede wszystkim intensywna płynoterapia, leki przeciwwymiotne, karmienie pozajelitowe oraz stosowanie surowicy odpornościowej.
Rokowanie w przebiegu panleukopenii
Koty z panleukopenią, które przeżyją pierwsze 5 dni leczenia zwykle wracają do zdrowia, chociaż regeneracja jest często długa. Wiek i status immunologiczny istotnie wpływają na rokowanie i reakcję na leczenie.
Zapobieganie
Uważa się że powrót do zdrowia po panleukopenii kotów zapewnia dożywotnią odporność. Szczepienia ochronne są skuteczne i szeroko dostępne. Zalecane jest zastosowanie dwóch dawek szczepionki w odstępie 3-4 tygodni, a następnie dawki przypominającej po roku.
Sprawdź: Pierwsza pomoc | Strzyżenie zwierząt | Paszport dla kota